Οι στρατηγικές καινοτομίας είναι εκείνες που διαφοροποιούν τους ηγέτες-μάνατζερ από τους μάνατζερ εκείνους που ασχολούνται με την καθημερινή διαχείριση και τη διεκπεραίωση διοικητικών θεμάτων, αδυνατώντας να κατανοήσουν την ανάγκη αξιοποίησης της αντίληψης περί του «νέου» που έχει ανάγκη η αγορά και ως εκ τούτου να μεγιστοποιήσουν της αποδόσεις της επιχείρησης,  επικεντρώνοντας σε καινοτόμους λύσεις που μετουσιώνονται σε στρατηγικούς στόχους.

Η αποτύπωση νέων, εμπνευσμένων, «φρέσκων» ιδεών σε καθημερινές επιχειρηματικές πρακτικές με δημιουργικότητα και φαντασία είναι στοιχεία καινοτομίας στο σημερινό πολύπλοκο και δυσδιερεύνητο επιχειρηματικό περιβάλλον. Η σκέψη αυτή είναι η μόνη ικανή να οδηγήσει αφενός σε δημιουργία προϊόντων-ηγετών καινοτομίας και αφετέρου σε αύξηση της κερδοφορίας ως αναγκαία και μοναδική στρατηγική στόχευση. Η καινοτομία όμως πρωτίστως πρέπει να δέσει με την επιχειρηματική κουλτούρα, που η τελευταία οφείλει να προάγει την καινοτομία, αναδεικνύοντας τις δημιουργικές πρωτοβουλίες  των στελεχών σε στρατηγική κατεύθυνση εξυπηρέτησης των εταιρικών στόχων. Τούτο όμως είναι δυνατό να επιτευχθεί μέσα από τη στοιχειοθέτηση συγκεκριμένων στρατηγικών που θα εξυπηρετούν μονοσήμαντους συγκεκριμένους στόχους, όπως:

Είναι γεγονός ότι τα χρόνια που θα ακολουθήσουν οι προκλήσεις του επιχειρηματικού περιβάλλοντος θα ενταθούν, η δε ταχύτητα προσαρμογής των επιχειρήσεων θα είναι επιτακτική ανάγκη, αφού συνιστά καθοριστικό παράγοντα επέκτασής τους στην αγορά και βελτίωσης της κερδοφορίας τους. Στην κατεύθυνση αυτή, η στροφή στη συνεχή αναζήτηση και επιδίωξη της καινοτομίας είναι ο κυρίαρχος στόχος που πρέπει να ενσωματωθεί στη στρατηγική κουλτούρα και φιλοσοφία μιας σύγχρονης επιχείρησης.