με τη Μαριέττα Χριστοπούλου, 9 Μαρτίου 2010

Α. Ζαΐρης: "Να κλείσουν οι μισές ΔΕΚΟ"

Τις ενστάσεις των επιχειρήσεων στα νέα μέτρα της κυβέρνησης εκφράζει μιλώντας στο Capital.gr ο γενικός διευθυντής του ΣΕΛΠΕ, Αντώνης Ζαΐρης. Εντοπίζοντας το κύριο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, ο Σύνδεσμος προτείνει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα που στερούν πόρους πάνω από 4 δισ. ευρώ από την ελληνική οικονομία, να προωθηθούν οι δημόσιες επενδύσεις μέσω του ΕΣΠΑ, και να κλείσει το 50% των ΔΕΚΟ, με έμφαση σε εκείνες που δεν έχουν κανένα ανταποδοτικό όφελος στον πολίτη.

Συνέντευξη στη Μαριέτα Χριστοπούλου

- Κύριε Ζαΐρη, πως αξιολογείτε τα μέτρα τα μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση;

Σε γενικές γραμμές κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Όμως η εφαρμογή τους, χωρίς πρόσθετες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις δε θα ναι αποτελεσματική. Κάθε άλλο, θα κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη.

-Ποιες είναι οι πρόσθετες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που πιστεύετε ότι θα καθιστούσαν αποτελεσματικά τα νέα μέτρα;

Η βασικότερη έλλειψη των νέων μέτρων είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, από την οποία πάσχει η χώρα. Η επιβολή νέων φόρων χωρίς την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, δε μπορεί παρά να έχει αρνητική επίδραση στους ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και το ΑΕΠ.

Προς αυτή την κατεύθυνση, η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί να αναδιοργανωθεί με σοβαρότητα και να βελτιώσει τους όρους λειτουργίας των υπηρεσιών της. Να ανοίξουν επιτέλους τα κλειστά επαγγέλματα που στερούν πόρους πάνω από 4 δισ. ευρώ από την ελληνική οικονομία. Να προωθηθούν οι δημόσιες επενδύσεις μέσω του ΕΣΠΑ, όπου παραμένουν κλειδωμένα 20 δισ. ευρώ, αλλά και άλλων επενδυτικών πρωτοβουλιών όπως οι ΣΔΙΤ.

Ο ΣΕΛΠΕ, προτείνει να κλείσει το 50% των ΔΕΚΟ, με έμφαση φυσικά σε εκείνες που δεν έχουν κανένα ανταποδοτικό όφελος στον πολίτη. Είναι αδιανόητο οι δημόσιες υπηρεσίες να είναι έως και 27% ακριβότερες από αντίστοιχες ιδιωτικές.

Η προσπάθεια από τη κυβέρνηση πρέπει όσον αφορά την πολιτική αύξησης των εσόδων να στοχεύσει καταρχάς στη πάταξη της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής που κοστίζουν στο κράτος πάνω από 12 δισ. και 15 δισ. αντίστοιχα.

-Εάν τα μέτρα εφαρμοστούν ως έχουν, χωρίς καμία περαιτέρω παρέμβαση προς την βελτίωση της ρευστότητας, ποιές θεωρείτε ότι θα είναι οι επιπτώσεις;

Θα οδηγηθούμε σε εκτίναξη του δημόσιου χρέους και θα υπάρξει νέα αύξηση του ελλείμματος που μπορεί να αγγίξει και το 4% ενώ η χώρα θα μπει σε μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης.

Οι πρακτικές που ακολουθούνται, έχουν αποδεδειγμένα αποτύχει και στο εξωτερικό. Αξίζει να αναφέρουμε το παράδειγμα της Ιαπωνίας την περασμένη δεκαετία, της Πορτογαλίας, όπου αύξηση των φορολογικών συντελεστών οδήγησε σε υπανάπτυξη και ύφεση. Πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι αυτά της Λετονία και της Ιρλανδίας. Στην περίπτωση της Λετονίας η μείωση των μισθών κατά 20% δεν οδήγησε σε ανάπτυξη, αλλά σε μείωση των ρυθμών ανάπτυξης κατά 2% ενώ η ανεργία ξεπέρασε το 20%.
Αντίστοιχα, στην περίπτωση της Ιρλανδίας η μείωση 10% στους μισθούς υποχώρησε την ανάπτυξη κατά 8% και οδήγησε την ανεργία στο 12,5%.

-Ο επιχειρηματικός κόσμος πως αντιμετώπισε την ανακοίνωση των νέων μέτρων;

Οι επιχειρήσεις ανησυχούν και είναι επιφυλακτικές. Η αγορά στο σύνολο της υποφέρει από πιστοληπτική ασφυξία, αυτό πρέπει να το καταλάβει η κυβέρνηση. Είναι ανάγκη να ανασάνει η πραγματική οικονομία. Χωρίς λεφτά ο κόσμος δε μπορεί να ψωνίσει, και χωρίς τζίρο το κράτος ακολούθως δε θα λάβει αυτά που υπολογίζει με τα σημερινά δεδομένα.