Ελληνική Επιχειρηματικότητα, Xronos.gr

xronos.gr_2012_04_07Η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας στηρίχτηκε στην απόγνωση και όχι στη δημιουργικότητα.

Στην ηλεκτρονική εφημερίδα XRONOS.GR και τον δημοσιογράφο κ. Δήμο Μπακιρτζάκη, παραχωρήθηκε συνέντευξη από τον κ. Ζαΐρη, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε ότι η λύση στο πρόβλημα της ελληνική οικονομίας είναι η ταχύτατη έξοδος στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου και χρήματος.

«Ο Νίτσε έλεγε ότι όταν είσαι στην άκρη του γκρεμού και τον κοιτάζεις για πολύ ώρα, κάποια στιγμή είναι επικίνδυνο να σε κοιτάξει και ο γκρεμός. Ελπίζω να μην συμβεί αυτό στην ελληνική κοινωνία». Με τη φράση αυτή περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίον υλοποιούνται οι πολιτικές της κυβέρνησης του μνημονίου στη χώρα μας, εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, ο Αντώνης Ζαΐρης διδάσκων στο ΔΠΘ και γενικός διευθυντής του ΣΕΛΠΕ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος), δηλώνοντας εξαιρετικά ανήσυχος για το μέλλον της πατρίδας μας.  Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ) αποτελεί τον αποκλειστικό φορέα εκπροσώπησης του οργανωμένου λιανικού εμπορίου. Ιδρύθηκε το 1975 και αποτελεί τον αποκλειστικό φορέα εκπροσώπησης των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων ελληνικών και πολυεθνικών. Μέλη του συνδέσμου είναι επιχειρήσεις, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που αναπτύσσονται στην Ελλάδα και είναι τα πλέον καταξιωμένα ονόματα του ελληνικού εμπορίου.


Σε μία επίκαιρη συνέντευξη ρωτήθηκε για θέματα ανάπτυξης και ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, σημειώνοντας ότι στην παρούσα φάση, «ακούγονται διάφορες βερμπαλιστικού τύπου προσεγγίσεις όσον αφορά το ζήτημα της ανάπτυξης, ένα ζήτημα που συνδέεται προφανώς με την παραγωγική βάση της οικονομίας. Εάν όμως ακούει κανείς τους πολιτικούς να μιλούν περί ανασύστασης της παραγωγικής βάσης. της οικονομίας και ενίσχυση του παραγωγικού ιστού της οικονομίας, όλο αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο, απαιτεί τουλάχιστον 5 χρόνια. Αυτή την στιγμή αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι το κυρίαρχο πρόβλημα της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας είναι η ζήτηση, δεν υπάρχει ζήτηση στην αγορά. Σοβαροί οικονομολόγοι, επικαλούνται αυτό ακριβώς, δηλαδή πως θα μπορέσουμε να αναθερμάνουμε την ζήτηση που υπάρχει και να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε αυτό το κακό κλίμα που υπάρχει. Από πέρσι μέχρι φέτος έχουν κλείσει 68.000 επιχειρήσεις στο χώρο του εμπορίου, που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν από το 2003 έως το 2008 στο εμπόριο ήταν 800.000, ενώ μέσα σε 2 χρόνια, 2008-2010, έχουν χαθεί 300.000 θέσεις εργασίας.


Πολλοί καλεσμένοι μου, βουλευτές και υπουργοί, λένε ότι η ελληνική κοινωνία δομήθηκε σε μια παραγωγική βάση της οποίας το 65% ήταν κρατικοδίαιτη και αυτό πρέπει να αλλάξει.


-Αυτά είναι γενικότητες και εγώ είμαι άνθρωπος της αγοράς, είμαι τεχνοκράτης και απαντώ συγκεκριμένα. Αν διαβάσει κανείς την έρευνα της Μακίνσι, η οποία είχε βγει για την Ελλάδα 10 χρόνια πριν, θα δει ποιοι είναι οι στρατηγικοί τομείς που πρέπει να εστιάσουμε ως οικονομία και ανάμεσα σ’ αυτούς είναι η ενέργεια, η πράσινη ανάπτυξη, το εμπόριο, ο τουρισμός, η ναυτιλία και η αγροτική οικονομία. Η αγροτική οικονομία θέλει βέβαια το χρόνο της, το εμπόριο είναι αλήθεια ότι δημιουργεί μεγέθυνση, αυτό πρέπει να το πούμε, δεν δημιουργεί ανάπτυξη, δημιουργεί μια πρόσκαιρη ανάκαμψη και είναι γεγονός ότι και η αύξηση της κατανάλωσης σε ένα μεγάλο βαθμό στηριζόταν στον δανεισμό από το εξωτερικό ή στο εύκολο χρήμα που παίρναμε εσωτερικά από τις τράπεζες. Όμως αυτό έχει σταματήσει εντελώς. Στην οικονομία τα πράγματα δεν ακολουθούν μια γραμμική πορεία όπως στα μαθηματικά. Να αναφερθώ όμως στο τι συνέβη και ποιο ήταν το μεγάλο λάθος των αποφάσεων που πήραν οι πολιτικοί μας. Έπρεπε να προηγηθούν οι μεταρρυθμίσεις με το πρώτο μνημόνιο, δηλαδή απελευθερώσεις επαγγελμάτων, με βάση τις κοινοτικές οδηγίες, αποσυμφόρηση του δημοσίου με τις τεράστιες δαπάνες, λειτουργικές και μισθολογικές τις οποίες έχει, να συρρικνωθούν ακόμη και με απολύσεις οι ΔΕΚΟ. Έρευνα έδειξε ότι υπάρχουν γύρω στους 1000 φορείς, από τους οποίους οι μισοί πιστεύω πρέπει να κλείσουν διότι είναι μη παραγωγικοί.

Αυτά τα ξέρει ο κόσμος, οι πολιτικοί όμως αυτό που βάζουν πρώτο είναι το πολιτικό κόστος.


-Προσέξτε τι λάθος έγινε τώρα. Ενώ έπρεπε να προχωρήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, εμείς προχωρήσαμε σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων μέσω της εσωτερικής υποτίμησης, με αποτέλεσμα να παγώσει η αγορά, να στεγνώσει η κατανάλωση και οι διαρθρωτικές αλλαγές να μην γίνουν. Άρα θα έπρεπε εμείς να προχωρήσουμε πρώτα στις αλλαγές και όχι να περικόψουμε τους μισθούς. Θα μπορούσαμε να τους περικόψουμε αργότερα μετά τις διαρθρωτικές αλλαγές για να δημιουργήσουμε ένα αντίβαρο στην μείωση της εσωτερικής κατανάλωσης και της ζήτησης. Εμείς προχωρήσαμε στην εσωτερική υποτίμηση, ενώ ταυτόχρονα δεν έγιναν οι διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε πολλοί πολιτικοί να βάζουν και νερό στο κρασί τους στην προσπάθεια να καλύψουμε το έλλειμμα, το οποίο αυτή την στιγμή είναι γύρω στα 5 δις. Το δημοσιονομικό είναι 21 δις.


Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κατέβουμε και κάτω από τους μισθούς της Βουλγαρίας;

-Δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια ούτε στο κομμάτι της φοροδιαφυγής, ούτε στο κομμάτι της συρρίκνωσης της δημόσιας διοίκησης και λογικό είναι να αναζητούνται οι εύκολες λύσεις που είναι εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή μείωση μισθών και συντάξεων. Δεν αναζητούμε λύση μέσα από τις περικοπές των εξόδων, αλλά μέσα από τους γνωστούς τρόπους αύξησης των εσόδων που συνήθως είναι και οι εύκολες λύσεις. Υπάρχει ένα ντόμινο, το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο να σταματήσει. Αυτή την στιγμή το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας είναι σε ποιο χρόνο θα βγει στις αγορές. Το πρόβλημα στην ελληνική οικονομία και στην πραγματική οικονομία, στην αγορά δηλαδή, θα λυθεί με την ταχύτατη έξοδο στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου και χρήματος, να μπορούν δηλαδή οι τράπεζες μας να δανείζονται. Αυτό δε θα μπορέσει να γίνει με αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του μηδέν και του 1%, γι’ αυτό και είμαι εξαιρετικά ανήσυχος…


Αυτό που λέτε στην ουσία είναι ότι πρέπει να γίνει μια οικονομική επανάσταση.


-Μια μεταρρυθμιστική θα έλεγα επανάσταση, για να αποκαταστήσουμε την δημοσιονομική σταθερότητα και αυτό που λέμε το αξιόχρεο του χρέους. Το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας δεν ήταν η έλλειψη ρευστότητας, αλλά η έλλειψη φερεγγυότητας και το ότι ήμασταν ασυνεπείς στις αγορές. Άρα η βιωσιμότητα της εξυπηρέτησης του χρέους και η παραμονή της χώρας στο ευρώ, για μένα είναι συνάρτηση της τάχιστης εξόδου της οικονομίας μας και των τραπεζών στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.

Βλέπετε να έχει αλλάξει τίποτα; Ίδιες υποσχέσεις, ίδια προεκλογική εκστρατεία, με τον ίδιο τρόπο.


-Δυστυχώς δεν βλέπω να αλλάζει κάτι, αλλά αναγκαστικά θα υπάρξουν συνεννοήσεις και συγκλίσεις. Αυτό που δεν καταφέραμε εμείς εσωτερικά να κάνουμε ως κοινωνία, θα γίνει δια της επιβολής, διαφορετικά δεν γίνεται. Όπως γνωρίζετε θα πρέπει πρώτα να πληρώνονται τα τοκοχρεολύσια των δανείων μέσω του ειδικού λογαριασμού, άρα λοιπόν η ελληνική κοινωνία θα αναγκαστεί σε αλλαγές θέλοντας και μη. Είναι αυτή τη στιγμή, με το δεύτερο πακέτο των 130 δις, αν καταφέρουμε και δημιουργήσουμε μια έξωθεν καλή εικόνα στις διεθνείς αγορές, θα υπάρξει επιστροφή των 70 δις κεφαλαίων που έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες. Αν πέσουν και τα χρήματα που χρωστά το δημόσιο σε ιδιώτες, εάν υπάρξει ένα καλύτερο κλίμα για την αγορά, τότε θα υπάρξει μια κινητικότητα. Σ’ αυτά ελπίζουμε.


Πηγή: www.xronos.gr